Γράφει ο Μαυρουδής Πεχλιβάνης Προπονητής Α πό το βήμα αυτό θα ήθελα να εκφράσω μια διαπίστωση σχετικά με την συμμετοχή των εφήβων στις αγ...
Γράφει ο Μαυρουδής Πεχλιβάνης
Προπονητής
Προπονητής
Από το βήμα αυτό θα ήθελα να εκφράσω μια διαπίστωση σχετικά με την συμμετοχή των εφήβων στις αγωνιστικές ομάδες των Συλλόγων.
Μεγάλος αριθμός αθλητών εγκαταλείπουν τον πρωταθλητισμό κατά την εφηβική ηλικία .
Παρακάτω σε λίγες σειρές θα προσπαθήσω να αριθμήσω ορισμένους παράγοντες, περισσότερο ως προβληματισμό και αρχή συζήτησης Βεβαίως περιμένω, στην φόρμα σχολίων που υπάρχει στο τέλος του κειμένου, και κάποιες δικές σας διαπιστώσεις ή προτάσεις.
1.- Η ευθύνη του προπονητή που από νωρίς δεν βάζει στόχους ή υπερεκτιμώντας τις δυνατότητες των αθλητών του οι ορισμοί των στόχων είναι υπερβολικά μεγάλοι , με αποτέλεσμα την απογοήτευση αθλητών - γονέων ως προς την πορεία και την εξέλιξή τους στο αγωνιστικό μέρος του αθλήματος.
2.- Πολλοί αθλητές και γονείς πιστεύουν ότι το κορυφαίο στάδιο της ενασχόλησης των παιδιών με το άθλημα, είναι η απόκτηση της μαύρης ζώνης, κάτι ανάλογο με την απόκτηση πτυχίου ξένης γλώσσας.
3.- Η μικρή ηλικία που ξεκινάει το παιδί την συμμετοχή του στους αγώνες, με αποτέλεσμα στην εφηβεία να επέλθει κορεσμός.
4.- Είναι γνωστό ότι η δύναμη και η ταχύτητα κορυφώνεται την περίοδο της εφηβείας, έτσι ο ανταγωνισμός στους αγώνες είναι μεγάλος δεν έχει καμία σχέση με τα πρωταθλήματα παίδων. Αποτέλεσμα οι αποτυχίες και οι απογοητεύσεις να είναι πιο έντονες και επώδυνες.Εδώ μπαίνει και ο τομέας της αθλητικής ψυχολογίας για την προετοιμασία των αθλητών και την διαχείριση της νίκης ή της ήττας.
5.- Ο πρωταθλητισμός πλέον απαιτεί από τους νέους πλήρη και αποκλειστική προπονητική ενασχόληση και από τους γονείς αρκετά μεγάλη οικονομική αρωγή. Εδώ νομίζω χρειάζεται ο παρεμβατισμός των Συλλόγων , των Ενώσεων και της Ομοσπονδίας. Θα πρέπει να δίνονται ευκαιρίες στους αθλητές για απόκτηση εμπειρίας με την συχνή διοργάνωση αγώνων , οργανωτική και οικονομική υποστήριξη για συμμετοχή τους σε τουρνουά του εξωτερικού. Απαιτείται να βρεθούν μηχανισμοί για δημιουργία κινήτρων αγωνιστικής συμμετοχής σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο αριθμό αθλητών.
6.- Η εμπέδωση του αισθήματος δικαίου και αξιοκρατίας ,η ιδέα ότι αδικήθηκαν είναι από τους ποιο σημαντικούς παράγοντες απογοήτευσης για τους αθλητές και τους γονείς.
7.- Το εκπαιδευτικό σύστημα , που θέλει μαθητές χωρίς ελεύθερο χρόνο, μια περίοδο (14 έως 18 ετών) με φροντιστήριο – διάβασμα – ιδιαίτερα κλπ.
Όπως αναφέρω και παραπάνω η δική σας γνώμη με οποιαδήποτε ιδιότητα και από οποιαδήποτε θέση (προπονητής ,διαιτητής ,γονέας, αθλητής κλπ.) είναι αποδεκτή και απολύτως σεβαστή.
Μεγάλος αριθμός αθλητών εγκαταλείπουν τον πρωταθλητισμό κατά την εφηβική ηλικία .
Παρακάτω σε λίγες σειρές θα προσπαθήσω να αριθμήσω ορισμένους παράγοντες, περισσότερο ως προβληματισμό και αρχή συζήτησης Βεβαίως περιμένω, στην φόρμα σχολίων που υπάρχει στο τέλος του κειμένου, και κάποιες δικές σας διαπιστώσεις ή προτάσεις.
1.- Η ευθύνη του προπονητή που από νωρίς δεν βάζει στόχους ή υπερεκτιμώντας τις δυνατότητες των αθλητών του οι ορισμοί των στόχων είναι υπερβολικά μεγάλοι , με αποτέλεσμα την απογοήτευση αθλητών - γονέων ως προς την πορεία και την εξέλιξή τους στο αγωνιστικό μέρος του αθλήματος.
2.- Πολλοί αθλητές και γονείς πιστεύουν ότι το κορυφαίο στάδιο της ενασχόλησης των παιδιών με το άθλημα, είναι η απόκτηση της μαύρης ζώνης, κάτι ανάλογο με την απόκτηση πτυχίου ξένης γλώσσας.3.- Η μικρή ηλικία που ξεκινάει το παιδί την συμμετοχή του στους αγώνες, με αποτέλεσμα στην εφηβεία να επέλθει κορεσμός.
4.- Είναι γνωστό ότι η δύναμη και η ταχύτητα κορυφώνεται την περίοδο της εφηβείας, έτσι ο ανταγωνισμός στους αγώνες είναι μεγάλος δεν έχει καμία σχέση με τα πρωταθλήματα παίδων. Αποτέλεσμα οι αποτυχίες και οι απογοητεύσεις να είναι πιο έντονες και επώδυνες.Εδώ μπαίνει και ο τομέας της αθλητικής ψυχολογίας για την προετοιμασία των αθλητών και την διαχείριση της νίκης ή της ήττας.
5.- Ο πρωταθλητισμός πλέον απαιτεί από τους νέους πλήρη και αποκλειστική προπονητική ενασχόληση και από τους γονείς αρκετά μεγάλη οικονομική αρωγή. Εδώ νομίζω χρειάζεται ο παρεμβατισμός των Συλλόγων , των Ενώσεων και της Ομοσπονδίας. Θα πρέπει να δίνονται ευκαιρίες στους αθλητές για απόκτηση εμπειρίας με την συχνή διοργάνωση αγώνων , οργανωτική και οικονομική υποστήριξη για συμμετοχή τους σε τουρνουά του εξωτερικού. Απαιτείται να βρεθούν μηχανισμοί για δημιουργία κινήτρων αγωνιστικής συμμετοχής σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο αριθμό αθλητών.
6.- Η εμπέδωση του αισθήματος δικαίου και αξιοκρατίας ,η ιδέα ότι αδικήθηκαν είναι από τους ποιο σημαντικούς παράγοντες απογοήτευσης για τους αθλητές και τους γονείς.
7.- Το εκπαιδευτικό σύστημα , που θέλει μαθητές χωρίς ελεύθερο χρόνο, μια περίοδο (14 έως 18 ετών) με φροντιστήριο – διάβασμα – ιδιαίτερα κλπ.
Όπως αναφέρω και παραπάνω η δική σας γνώμη με οποιαδήποτε ιδιότητα και από οποιαδήποτε θέση (προπονητής ,διαιτητής ,γονέας, αθλητής κλπ.) είναι αποδεκτή και απολύτως σεβαστή.
Πηγή: taekwondo greece group
Δεν υπάρχουν σχόλια
Εδώ μπορείτε να γράψετε την γνώμη σας.